بامدادی

کلمه بامدادی به معنای واژه‌ای است که به صبح و بامداد اشاره دارد. این کلمه معمولاً در ادبیات، شعر و مقالات مرتبط با طبیعت و زندگی روزمره به کار می‌رود. در این زمینه، بامداد به عنوان زمان شروع روز و نماد تازگی و نوید زندگی جدید در نظر گرفته می‌شود. در بسیاری از فرهنگ‌ها، بامداد به عنوان زمانی مقدس و پر از انرژی مثبت شناخته می‌شود. استفاده از این کلمه در ادبیات فارسی رایج است. شاعران و نویسندگان ایرانی به طور معمول از این واژه برای توصیف صبح و زیبایی‌های آن استفاده می‌کنند. این کلمه به عنوان نمادی از آغاز زندگی و نوید روز جدید در شعرهای کلاسیک و معاصر به کار رفته است. به همین ترتیب، این واژه به عنوان یک مفهوم عمیق فرهنگی در ادبیات فارسی مورد توجه قرار گرفته است.

تصویر معنی بامدادی

لغت نامه دهخدا

بامدادی. ( ص نسبی ) منسوب به بامداد. ( ناظم الاطباء ).
- باد بامدادی؛ باد صبح. نسیم صبح:
ای باد بامدادی خوش میروی به شادی
پیوند روح کردی پیغام دوست دادی.سعدی ( طیبات ).- خواب بامدادی؛ فخه. صَبحَه. ( منتهی الارب ). آن خواب که تا برآمدن آفتاب کشد.
- شراب بامدادی؛ صبوح. ( منتهی الارب ).
- گلهای بامدادی؛ گلهای صبحگاهی. گلها که صبح بشکفند. گلها که صبحگاهان بخندند:
خواهم که بامدادی بیرون روی به صحرا
تا بوستان بریزد گلهای بامدادی.سعدی ( طیبات ).- نسیم بامدادی؛ نسیم صبحگاه. باد صبح.