بازجویی

بازجویی یا بازپرسی به فرآیند مصاحبه‌ای اطلاق می‌شود که معمولاً توسط افسران پلیس، نیروهای اطلاعاتی و نظامی، و همچنین مأموران قضایی مجاز انجام می‌گیرد. هدف این فرآیند تحقیق و کشف حقیقت از طریق گفتگو با متهم، شاهد یا قربانی است. به عبارت دیگر، بازجویی یک روش قضایی است که با رعایت حقوق دفاعی متهم و تشخیص درست یا نادرست بودن اتهام‌ها انجام می‌شود و توسط مقامات قضایی یا امنیتی صورت می‌گیرد. فردی که این فرآیند را انجام می‌دهد، بازجو یا بازپرس نامیده می‌شود. بازجویی به‌عنوان یکی از مراحل کلیدی و حساس در تحقیقات جنایی، به معنای تحقیق از متهم درباره اتهامی است که به او نسبت داده شده و این کار توسط مقام قضایی صلاحیت‌دار انجام می‌شود. این فرآیند دارای مقدمات، ویژگی‌ها و کیفیت‌های خاصی از نظر حقوقی است. مقاله حاضر به بررسی مفهوم و عناصر روشن‌کننده این اصطلاح حقوقی می‌پردازد. همچنین به معنای تحقیق از متهم درباره اتهاماتش توسط مقام قضایی صلاحیت‌دار است. این اصطلاحات در عرف عمومی نیز به همین معنا به کار می‌روند. با این حال، در برخی موارد، شامل تحقیق از شاکی و شهود نیز می‌شود. در واقع، یک روش قضایی برای کشف حقیقت است که توسط مقام‌های قضایی یا انتظامی انجام می‌شود. اما برای انجام بازجویی از متهم در مراحل دادرسی، رعایت مقدماتی که قانون‌گذار تعیین کرده، ضروری است.