اهون

( آهون ) آهون. ( اِ ) رخنه و راه و مجرائی که زیر زمین کنند. نقب. سُمج. سُمجه

( آهون ) ( اِ. ) رخنه، نقب.
(اَ وَ ) [ ع. ] (ص تف. ) ۱ - آسان تر. ۲ - سست تر. ۳ - پست تر، خوارتر.

( آهون ) ۱. رخنه.
۲. مجرایی که در زیرِ زمین باشد، راه زیرزمینی، نقب، سمجه: به آهون زدن در زمان شتاب / سبک تر ز ماهی روند اندر آب (اسدی: ۳۴۶ ).
۱. سست تر.
۲. آسان تر.
۳. پست تر، خوارتر.

( آهون ) ( اسم ) رخنه و راه و مجرایی که زیر زمین حفر کنند نقب سمج اهون.
سست تر، آسانتر، پست تر، خوارتر، نقب، سمجه، راه زیرزمینی، رخنه، مجرائی زیرزمین
(صفت ) ۱ - آسانتر. ۲ - سست تر. ۳ - پست تر خوارتر.

آهون
{vault} [معماری و شهرسازی] مجرای افقی برای عبور لوله ها و بافه های تأسیسات ساختمان

اهون، روستایی در دهستان جکدان بخش مرکزی شهرستان بشاگرد در استان هرمزگان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۸۲۰ نفر ( ۲۱۹ خانوار ) بوده است.

[ویکی الکتاب] معنی أَهْوَنُ: آسان تر
ریشه کلمه:
هون (۲۶ بار)
«أهون» از مادّه «هَوْن» به معنای آسان تر است.
(به فتح اول) آسانی. «هانَ عَلَیْهِ الْاَمْرُهَوْناً: سَهُلَ» چنانکه فرموده:. هون در جای حال و مراد از آن تواضع و وقار و آرامی است یعنی بندگان خدا آنانند که در روی زمین با آرامی و تواضع راه می‏روند. در مجمع از امام صادق «علیه السلام» منقول است: آن مردی است که به طبیعت خود راه می‏رود خودپسندی و تکلف ندارد. هَیِّنْ: آسان.. خدایت گفت: آن بر من آسان است. اَهْوَن: آسانتر.. اوست که آفریدن را شروع می‏کند و سپس آن را از سر می‏گیرد خلقت دوم بر او از خلقت اول آسانتر است. ناگفته نماند: چیزی بر خدا از چیز دیگر آسانتر و دشوارتر نمی‏تواند باشد و همه نسبت به خدا یکسانند وگرنه لازم می‏آید که خدا کاری را با مشقت انجام دهد و آن سبب عجز خداست (معاذاللَّه). به نظر می‏آید اهون بودن خلقت دوم نسبت به ذات آن است که پیداست شروع هر چیز از اعاده آن پر معونه‏تر است یعنی: اعمال قدرت در اعاده آفرینش کمتر از اعمال آن در آفرینش اول است. المیزان بعد از نقل و رد جوابهای اشکال، نظر داده که: اهون نسبت به کار مردم است یعنی چون اعاده شی‏ء نسبت به مردم آسان است پس نسبت به خدا آسانتر است، در اثبات این مطلب از ذیل آیه که «وَ لَهُ الْمَثَلُ الْاَعْلی فِی السَّمواتِ وَالْاَرْضِ» است. استفاده کرده که عمیق و قابل دقت است. *** هُون: (به ضم - ه) و هوان و مهانت به معنی ذلت و خواری است. در قرآن مجید فقط با همزه باب افعال تعدیه شده. آنکه خدا خوارش کند او را عزیزکننده‏ای نیست.. امروز کیفر داده می‏شوید عذاب خواری را یعنی عذابی را که به وسیله آن خوار می‏شوید لذا بعضی آن را «عَذابَ ذی الْهُونِ» گفته‏اند در جوامع الجامع هون را خواری شدید فرموده است. مُهین: (به صیغه فاعل) خوار کننده.. مُهان: خوار شده..

💡 «وَ إِذا بَدَّلْنا آیَةً مَکانَ آیَةٍ» ای اذا نسخنا آیة و انزلنا مکانها اخری، سبب نزول این آیت آن بود که مشرکان قریش گفتند: انّ محمّدا یسخر باصحابه یأمرهم الیوم بامر و ینهاهم عنه غدا و یأتیهم بما هو اهون علیهم و ما هو الّا مفتر یتقوّله من تلقاء نفسه گفتند محمّد باصحاب خود افسوس میدارد، امروز ایشان را کاری فرماید و فردا ایشان را از آن باز زند و کاری دیگر از آن آسان تر فرماید.

💡 کجا بیم تو آنجا زندگی سخت کجا خشم تو آنجا مرگ اهون

💡 و فی الخبر الصّحیح عن ابی هریرة عن النّبی (ص) قال: قال اللَّه عزّ و جلّ: «کذّبنی ابن آدم وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ ذلک، و شتمنی وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ ذلک. فامّا تکذیبه ایّای فیقول: لن یعیدنی کما بدانی و لیس اوّل الخلق باهون علیّ من اعادته و اما شتمه ایّای، فقوله: اتّخذ اللَّه ولدا، و انا الاحد الصّمد لم الد و لم اولد و لم یکن لی کفوا احد».