در زبان فارسی، انتزاع به معنای جدا کردن، برگرفتن، یا استخراج بخشی از یک مجموعه یا کل است. در حوزه اصطلاحات، انتزاع به فرایند یا نتیجه‌ی خلاصه‌سازی و تقطیر اطلاعات از یک پدیده یا مفهوم اشاره دارد. این کار با نادیده گرفتن جزئیات غیرضروری و برجسته کردن جنبه‌های کلیدی انجام می‌شود. به بیان دیگر، انتزاع یعنی بیرون کشیدن یک مفهوم کلی از میان جزئیات و ویژگی‌های خاص یک شیء یا ایده. این امر درک و بررسی آن مفهوم را به صورت مستقل و بدون در نظر گرفتن جزئیات میسر می‌سازد. به طور خلاصه، انتزاع یک فرایند ذهنی یا عملی است که در آن، جزئیات یک چیز یا مفهوم کنار گذاشته شده و جنبه‌های اصلی و کلی آن نمایان می‌شود. این رویکرد در حوزه‌های گوناگونی مانند فلسفه، هنر، علوم کامپیوتر، تفکر، و همچنین زبان و ادبیات کاربرد دارد.
انتزاع
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. [قدیمی] برکندن، از جای بیرون کشیدن.
۳. [قدیمی] برکنده شدن.
فرهنگ فارسی
۱- ( مصدر ) برکندن از جای بیرون کشیدن. ۲ - واستدن گرفتن. ۳ - ( مصدر ) برکنده شدن. ۴ - ( اسم ) در آوردن جزیی از یک کل. جمع: انتزاعات.
دانشنامه آزاد فارسی
ویکی واژه
گرفتن.
درآوردن جزیی از یک کل.
انتزاعات.
جمله سازی با انتزاع
او بذاته محقق الاشیاست این پس از انتزاع، روی نماست
نزاع زاهد و صوفی به انتزاع تو بود که نفس خود همه بر خار و گل نکو بستی