کلمه احراز به معنای شناسایی، تأیید یا تصدیق یک وضعیت، هویت یا ویژگی خاص است. این واژه در زمینه‌های مختلفی مانند حقوقی، اداری، علمی و اجتماعی به کار می‌رود.
به‌طور مثال، در زمینه حقوقی، احراز هویت به معنای شناسایی و تأیید هویت یک فرد است که می‌تواند شامل بررسی مدارک شناسایی و مستندات مربوطه باشد. در ادارات و سازمان‌ها، احراز صلاحیت به معنای بررسی و تأیید شرایط و معیارهای لازم برای انجام یک وظیفه یا مسئولیت است.
در زمینه‌های علمی و تحقیقاتی، احراز نتایج به معنای تأیید و اثبات صحت داده‌ها و نتایج به‌دست‌آمده است.
به‌طور کلی، این اصطلاح به فرآیندی اشاره دارد که در آن اطلاعات و مستندات بررسی و تأیید می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که یک وضعیت یا هویت خاص واقعاً وجود دارد و صحیح است. این فرآیند معمولاً به منظور جلوگیری از تقلب و سوءاستفاده انجام می‌شود و اهمیت زیادی در حوزه‌های مختلف دارد.
بندر کوچک گراولینز، بخشی از منطقهٔ فلاندر اسپانیای هلند بود، نزدیک به مرز با فرانسه و نزدیک‌ترین خاک اسپانیا به انگلستان بود، دوک مدینا سیدونیا، سعی داشت تا ناوگان را در آنجا بازیابی کند و برای احراز از خطر تپه‌های زیر آبی فلاندر علاقه‌ای به حرکت به سمت شرق نداشت، کما اینکه علائم دریایی آن توسط دشمنان هلندی از میان برده شده بود.
فرایند مجوز دسترسی جدا از احراز هویت است. احراز هویت فرایند مشخص کردن این است که «شما کسی هستید که باید باشید». اما مجوز دسترسی فرایندی است که تأیید می‌کند که «شما اجازه انجام کاری که سعی می‌کنید انجام دهید را دارید».
شناسایی و احراز هویت دو هسته اصلی در بیشتر سیستم‌های کنترل دسترسی هستند. شناسایی عملی است که یک کاربر برای معرفی خود به یک سیستم اطلاعاتی استفاده می‌کند و که معمولاً در قالب یک نام کاربری و کلمه عبوراست.
خلق آثار ادبی که در زمان دشوار سده‌های ۱۴–۱۵ میلادی رو به خاموشی نهاده و تقریباً به‌طور کامل قطع نشده بود، در قرون ۱۶–۱۷ با قدرت و نیروی تازه‌ای جان می‌گیرد. فعالیت نویسندگان و شعرای بزرگ گسترش می‌یابد و موضوع میهن‌پرستی در آثار خلاقانه آن‌ها مقام والایی احراز می‌کند.
خان بیگلربیگی ای قبله احراز زمین که فلک برده به خاک درت از صدق نماز
بدان امید که چون من رسم به حضرت او کنم فنون سعادت ز خدمتش احراز