کلمه اخوین در زبان عربی به معنای دو برادر است و به شکل تثنیه از کلمه اخ که به معنای برادر است، به کار می‌رود. این واژه در ادبیات فارسی نیز دارای همین مفهوم است و معمولاً در اشعار و متون ادبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از این کلمه نشان‌دهنده رابطه عمیق و انسانی میان برادران است و در آثار ادبی به خوبی احساسات و پیوندهای خانوادگی را بیان می‌کند. همچنین، این واژه می‌تواند نمادی از همکاری، دوستی و همبستگی میان افراد باشد که در بسیاری از فرهنگ‌ها ارزش بالایی دارد. به این ترتیب، «اخوین» نه تنها معنای ساده‌ای دارد، بلکه در بطن خود احساسات و روابط انسانی را به تصویر می‌کشد.
اخوین
لغت نامه دهخدا
اخوین. [ ] ( اِخ ) محمدبن قاسم ملقب بمحیی الدین متوفی بسال 904 هَ. ق. او راست: حاشیه ای بر حاشیه سیدشریف بر تجرید و رسالة فی الزندیق موسومة بالسیف المشهور. و رجوع به محمدبن قاسم شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
ویکی واژه
جمله سازی با اخوین
برای نمونه در اینجا بخشهایی از کتاب اخوینی با تصحیح دکتر جلال متینی آورده می‌شود.
پس از مرگ او در همان شهر بخارا کودک دیگری زاده شد به نام پورسینای بزرگ که راه اخوینی را دنبال کرد.
کان دم الاخوین اصبح نابتا بمذبح قتلی فی جوانبها الحمر