سپارنده به فرد یا نهادی اطلاق می‌شود که مسئولیتی، مالکیتی، یا حقی را به شخص یا نهادی دیگر منتقل می‌کند. این واژه در متون حقوقی، اداری و رسمی کاربرد فراوانی دارد و به معنای واگذار کننده یا منتقل کننده است. ماهیت آنچه که سپرده می‌شود می‌تواند متفاوت باشد؛ از اموال منقول و غیرمنقول گرفته تا حقوق قراردادی، امتیازات، و حتی مسئولیت‌های قانونی. فرآیند سپردن معمولاً طی تشریفات قانونی یا قراردادی خاصی صورت می‌گیرد تا انتقال مالکیت یا مسئولیت به طور قانونی رسمیت یابد.
درک مفهوم این واژه در قراردادها و روابط حقوقی اهمیت بسزایی دارد. برای مثال، در قرارداد اجاره، موجر (که سپارنده ملک است) حق استفاده از ملک را به مستأجر (که گیرنده یا متسلیِم است) واگذار می‌کند. همچنین، در معاملات تجاری، فروشنده‌ای که کالا را به خریدار تحویل می‌دهد، سپارنده کالا محسوب می‌شود. این انتقال می‌تواند شامل سلب کامل حقوق از سپارنده یا واگذاری موقت آن باشد، که بسته به نوع قرارداد و توافق طرفین تعیین می‌گردد.
