سُووَر، که به نام‌های سوبر یا سوگر نیز شناخته می‌شود، به چشمه یا دریاچه‌ای اشاره دارد که در متون مَزدَیَسنایی به ویژگی‌های مثبت و نیکو نظیر سودبهر، نیک‌چشمی، نیکی و رادی توصیف شده است. این دریاچه به همراه دریاچه چیچست که در نزدیکی آذرگشنسب واقع شده، در منابع تاریخی ذکر شده است. بر اساس جغرافیای معاصر، دریاچه سوور با برکه‌های سی‌سر که در ارتفاعات کوهستان بینالود قرار دارند، مطابقت داده شده است. این برکه‌ها در نزدیکی روستای زرنده، که جزو نیشابور امروزی به شمار می‌آید، واقع گردیده‌اند. شایان ذکر است که این مکان‌ها در متون باستانی به عنوان نقاطی با ارزش و مورد توجه یاد شده‌اند و گویای ارتباط عمیق انسان با طبیعت و جاذبه‌های آن می‌باشند.
آپوستولاکی فعالیت خود را به عنوان معلم آغاز کرد و در ادامه به پرورش آرزوهای آموزشی خود پرداخت و به آموزش سایر دانش‌آموزان نیز کمک کرد. در سال ۱۹۰۳، او به دانشگاه آتن راه یافت و در رشته فلسفه به تحصیل مشغول شد. در این زمان، او به عنوان دستیار یوانیس سوورونوس در موزه سکه‌شناسی آتن مشغول به کار شد که این همکاری به او کمک کرد تا خود را به دنیای تحقیقات علمی نزدیک‌تر کند. تحت راهنمایی سوورونوس، او در سال ۱۹۰۶ به عنوان نخستین زن، به انجمن باستان‌شناسی آتن پذیرفته شد. به نظر می‌رسد که او همچنین اولین زنی باشد که به طور حرفه‌ای در زمینه باستان‌شناسی در یونان فعالیت کرده است. این دستاوردها نشان‌دهنده پیشرفت‌های قابل توجه زنان در حوزه‌های علمی و فرهنگی در آن زمان می‌باشد و بر اهمیت نقش آنان در تاریخ علم و باستان‌شناسی تاکید دارد.
