زوجیت

زوجیت به مفهوم همسر بودن یا رابطه زناشویی اشاره دارد. این واژه به پیوندی میان زن و مرد که از طریق عقد نکاح شکل می‌گیرد، دلالت دارد. در معنای لغوی، زوجیت به معنای جفت بودن، هم‌نشینی و قرین بودن دو عنصر است. این رابطه نه تنها از جنبه قانونی و شرعی اهمیت دارد، بلکه از نظر عاطفی و اجتماعی نیز نقش بسزایی در زندگی افراد ایفا می‌کند. زوجیت می‌تواند به عنوان یک پیوند عمیق و ماندگار تلقی شود که بر اساس عشق، احترام و همکاری دو طرف ساخته می‌شود. این رابطه، زمینه‌ساز تشکیل خانواده و تربیت نسل‌های آینده است و می‌تواند بر زندگی فردی و اجتماعی هر یک از زوجین تأثیرگذار باشد.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - شوهر بودن شوی بودن. ۲ - زوج بودن جفت بودن مقابل فردیت.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پیوند برآمده از عقد نکاح که بین زن و شوهر ایجاد می شود را زوجیّت گویند. از احکام آن به تفصیل در باب نکاح و به مناسبت در دیگر بابها همچون طهارت، صوم، حج، تجارت، هبه، طلاق، یمین، نذر، ارث و قضاء سخن گفته‏اند.
زوجیّت عبارت است از علقه و رابطه همسری میان زن و شوهر که برآیند عقد نکاح؛ اعم از دائم و موقت است.
احکام و آثار
زوجیّت دارای احکام و آثار بسیاری است که مهم‏ترین آنها عبارت است از:
← حق استمتاع
آثار دیگری نیز بر زوجیت بار می شود.
← ربا گرفتن زن و شوهر از یکدیگر
...

جمله سازی با زوجیت

گرچه نبود هیچ ممکن رازِ زوجیت ‌گزیر لیکن اندر بی‌نظیری شاه ما زوجیست فرد