این واژه که به آن اسلب (Slab) نیز گفته می‌شود، قطعه‌ای فلزی یا پلیمری با ساختار مکعب مستطیل است که به عنوان ماده اولیه اصلی در صنایع فولاد و پلیمر به کار می‌رود. حداقل ضخامت این ماده ۵ سانتی‌متر و طول آن بین ۶ تا ۹ متر متغیر است. این ابعاد استاندارد، آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای فرآیندهای نورد گرم و سرد جهت تولید انواع ورق‌های فولادی، صفحات فلزی و محصولات پلیمری با ضخامت‌های گوناگون تبدیل کرده است. خواص مکانیکی و فیزیکی تختال، از جمله استحکام، انعطاف‌پذیری و قابلیت شکل‌دهی، آن را به یکی از حیاتی‌ترین محصولات در زنجیره تولید فلزات و مواد پلاستیکی بدل ساخته است.
در دو دسته کلی کربن‌دار و آلیاژی در صنعت فولاد تولید می‌شوند که هر کدام بسته به ترکیب شیمیایی خود، کاربردهای متفاوتی پیدا می‌کنند. از تختال‌های فولادی در ساخت سازه‌های فلزی، بدنه خودرو، ریل قطار، لوله‌های انتقال نفت و گاز و همچنین در تولید لوازم خانگی و ماشین‌آلات صنعتی استفاده فراوان می‌شود. در صنعت پلیمر نیز، تختال‌ها به عنوان بلوک‌های پایه‌ای برای تولید ورق‌های پلاستیکی در صنایع بسته‌بندی، ساختمان‌سازی، خودروسازی و الکترونیک به کار می‌روند. فرآیند تولید تختال شامل ریخته‌گری پیوسته است که در آن مذاب فولاد یا پلیمر از طریق قالب‌های مخصوص عبور کرده و به صورت پیوسته به شکل مورد نظر درمی‌آید.
