بغان، که جمع آن بُغ است، به درستی به عنوان مغان شناخته می‌شود، به گروهی از روحانیون مذهبی مرتبط با دین زرتشتی یا حتی پیش از آن اشاره دارد. واژه بغان از ترکیب بُغ و آن شکل گرفته و به نوعی مفهوم سرکوب یا محدود کردن را تداعی می‌کند. در واقع، این واژه نشان‌دهنده نوعی قدرت معنوی و نفوذ روحانی است که این فرقه از آن برخوردار بوده‌اند. مغان به عنوان نگهبانان دانش و سنت‌های مذهبی، نقش مهمی در جامعه باستانی ایرانی ایفا کرده و به حفظ آموزه‌های زرتشت کمک کرده‌اند. در واقع، آن‌ها نه تنها به عنوان روحانیون، بلکه به عنوان مشاوران و هدایت‌کنندگان معنوی مردم نیز شناخته می‌شدند و تأثیر آن‌ها در شکل‌گیری و تداوم فرهنگ دینی و اجتماعی ایران غیرقابل انکار است.
بغان
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
جمله سازی با بغان
من آن گنه بنکردم که کرد آن گشتاسب وگرنه بود به جان بندهٔ بغان رستم