بریجن به معنای محلی یا وسیله‌ای است که برای پخت نان استفاده می‌شود و در فرهنگ ایرانی بیشتر با نان‌هایی مانند کماج و سنگک مرتبط است. این کلمه می‌تواند هم به خود فر یا تنور اشاره کند و هم به وسایل کوچک‌تر مانند تابه‌های گلی یا سفالی که نان روی آن پخته می‌شود. در اصل، این کلمه نمادی از ابزار پخت و فرآیند تهیه نان سنتی است.
بریجن ممکن است به شکل تنورهای بزرگ سنتی باشد که در آن نان روی دیواره‌ها یا کف تنور قرار می‌گیرد و حرارت یکنواخت برای پخت ایجاد می‌کند. همچنین می‌تواند به تابه گلی یا سفالی اشاره داشته باشد که روی حرارت مستقیم یا آتش قرار می‌گیرد و برای پخت نان خانگی استفاده می‌شود. این تنوع نشان‌دهنده انعطاف کاربردی بریجن در پخت نان است.
بریجن تنها یک وسیله پخت نیست، بلکه بخشی از سنت‌های غذایی و فرهنگی ایران است. استفاده از این وسایل در خانه‌ها و نانوایی‌ها به تولید نان با طعم و کیفیت خاص کمک می‌کند و با نماد مهمانی، تهیه غذا و زندگی روزمره گره خورده است.