برنامک به برنامه‌ای گفته می‌شود که برای اجرا در داخل برنامه‌ای دیگر طراحی شده است. این برنامه کوچک‌تر معمولاً بخشی از عملکرد کلی نرم‌افزار اصلی را برعهده دارد و بدون برنامه میزبان نمی‌تواند به طور مستقل اجرا شود.
برنامک‌ها برای افزودن قابلیت‌های جدید یا خودکارسازی بخش‌هایی از یک برنامه بزرگ‌تر استفاده می‌شوند. به کمک آن، توسعه‌دهندگان می‌توانند عملکردهای ویژه‌ای مانند پردازش داده، نمایش اطلاعات یا تعامل با کاربر را به صورت مستقل ولی در چارچوب برنامه اصلی پیاده‌سازی کنند.
استفاده از برنامک باعث انعطاف‌پذیری بیشتر نرم‌افزار و کاهش پیچیدگی برنامه‌های بزرگ می‌شود. همچنین، برنامک‌ها امکان توسعه، به‌روزرسانی و شخصی‌سازی برنامه‌ها را بدون تغییر ساختار اصلی فراهم می‌آورند و به بهره‌وری و کارایی نرم‌افزار کمک می‌کنند.
