«اکسیژن محلول» به اکسیژنی گفته می‌شود که در آب یا مایعات دیگر به‌صورت محلول وجود دارد و قابل استفاده برای موجودات زنده است. این اکسیژن نقش حیاتی در تنفس آبزیان و فرآیندهای بیوشیمیایی آب دارد و کیفیت اکوسیستم‌های آبی را تعیین می‌کند.
میزان اکسیژن محلول برای سلامت ماهی‌ها، میگوها و دیگر موجودات آبزی ضروری است. کاهش اکسیژن محلول می‌تواند منجر به خفگی، کاهش رشد و اختلال در زنجیره غذایی شود، بنابراین یکی از شاخص‌های کلیدی کیفیت آب در اکولوژی آبی محسوب می‌شود.
عوامل مختلفی مانند دما، فشار، جریان آب و وجود مواد آلی در سطح اکسیژن محلول تأثیر می‌گذارند. کنترل و اندازه‌گیری این اکسیژن در صنایع شیلات، تصفیه آب و پژوهش‌های محیط‌زیستی اهمیت زیادی دارد تا سلامت اکوسیستم‌های آبی حفظ شود.
