استخدام کردن در معنای رسمی و اداری، به فرایندی اطلاق می‌شود که طی آن، یک فرد یا سازمان، فرد دیگری را برای انجام وظایف و مسئولیت‌های مشخصی به کار می‌گیرد. این فرایند با پرداخت دستمزد یا حقوق به فرد استخدام‌شده در ازای خدماتی که ارائه می‌دهد، همراه است. به عبارت دیگر، استخدام کردن به معنای به کار گماشتن و کار دادن به کسی به همراه پرداخت پول است.
این اصطلاح در زبان فارسی، به ویژه در حوزه کاریابی و روابط استخدامی، کاربرد فراوانی دارد. هدف اصلی از استخدام، بهره‌گیری از تخصص، مهارت و نیروی کار افراد برای پیشبرد اهداف و فعالیت‌های سازمان یا کارفرما است. استخدام می‌تواند به صورت تمام‌وقت، پاره‌وقت، قراردادی یا پروژه‌ای صورت پذیرد و شرایط و ضوابط آن معمولاً در قرارداد استخدامی مشخص می‌شود.
در متون اداری و رسمی، استفاده از واژگان دقیق و متناسب با معنای مورد نظر اهمیت ویژه‌ای دارد. بنابراین، در کنار استخدام کردن، می‌توان از عباراتی چون به کار گماشتن، به خدمت گرفتن، منصوب کردن یا به کار گماردن نیز بهره برد تا ضمن انتقال مفهوم دقیق، از کلیشه‌ای شدن زبان نیز اجتناب شود. این انتخاب واژگان به درک بهتر و دقیق‌تر فرایندهای مرتبط با اشتغال و روابط کاری کمک شایانی می‌نماید.