«آویتامینوز» به حالتی گفته می‌شود که بدن دچار کمبود کامل یا شدید یک یا چند ویتامین ضروری است. این کلمه از پیشوند «آ» به معنای فقدان و «ویتامین» گرفته شده و به طور مشخص به نبود مواد مغذی حیاتی برای عملکرد طبیعی بدن اشاره دارد.
آویتامینوز می‌تواند باعث بروز اختلالات فیزیکی و متابولیکی شود، چرا که ویتامین‌ها نقش کلیدی در واکنش‌های بیوشیمیایی بدن دارند. برای مثال، کمبود ویتامین D می‌تواند باعث نرمی استخوان و کمبود ویتامین C منجر به بیماری اسکوروی شود. تشخیص و درمان این وضعیت معمولاً با مکمل‌های ویتامینی و اصلاح رژیم غذایی انجام می‌گیرد.
آویتامینوز نه تنها بر سلامت جسمانی اثر می‌گذارد، بلکه می‌تواند توانایی دفاع ایمنی بدن و رشد طبیعی را نیز کاهش دهد. پیشگیری از آن با رژیم غذایی متعادل و مصرف کافی ویتامین‌ها ممکن است و آگاهی از منابع غذایی مختلف برای جلوگیری از کمبود حیاتی است. این واژه بیشتر در زمینه‌های تغذیه، پزشکی و سلامت عمومی کاربرد دارد.
