مفهوم آشوب‌کردن به معنای ایجاد بی‌نظمی، برهم‌زدن روال عادی و اختلال در نظم موجود است. این عمل می‌تواند به شکل‌های مختلفی نمود پیدا کند، از ایجاد بی‌نظمی‌های کوچک و موقت گرفته تا برپایی شورش‌های گسترده و سازمان‌یافته. در هر صورت، آشوب‌کردن همواره با هدف برهم‌زدن وضعیت موجود و ایجاد تغییر، چه مثبت و چه منفی، صورت می‌گیرد.
در معنای وسیع‌تر، آشوب‌کردن می‌تواند به معنای به چالش کشیدن سنت‌ها، هنجارها و ساختارهای قدرت باشد. این نوع آشوب‌کردن اغلب با هدف اصلاح و بهبود شرایط موجود انجام می‌شود، اما در عین حال می‌تواند با مقاومت و مخالفت از سوی کسانی که از وضعیت موجود سود می‌برند، مواجه شود. به همین دلیل، آشوب‌کردن همواره با ریسک و عدم قطعیت همراه است و نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و آگاهی از پیامدهای احتمالی است.
در نهایت، باید توجه داشت که آشوب‌کردن لزوماً به معنای خشونت و تخریب نیست. گاهی اوقات، ایجاد یک تغییر کوچک و ظاهراً بی‌اهمیت می‌تواند اثرات عمیق و گسترده‌ای داشته باشد و به آشوب‌کردن وضعیت موجود منجر شود. مهم این است که هدف از آشوب‌کردن مشخص باشد و تلاش شود تا این عمل به بهترین شکل ممکن و با کمترین آسیب و خسارت انجام شود.