یکه خوان

لغت نامه دهخدا

یکه خوان. [ ی َک ْ ک َ / ک ِ / ی ِک ْ ک َ / ک ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) آنکه در خواندن نغمه محتاج دمکش نباشد. ( آنندراج ). و رجوع به یکه خوانی شود.

فرهنگ عمید

ویژگی آوازه خوانی که در مجلس بزم تنها بخواند و همکار و هم آهنگ نداشته باشد.

فرهنگ فارسی

آنکه در خواندن نغمه محتاج دمکش نباشد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال راز فال راز فال آرزو فال آرزو فال عشق فال عشق