لغت نامه دهخدا اذهال. [ اِ ] ( ع مص ) غافل کردن. ( مؤید الفضلاء ). غافل گردانیدن. فراموشانیدن : اذهله الأمر اذهالاً و اذهله عنه. || غافل شدن. ( آنندراج ). فراموش کردن.
