پرماسیدن. [ پ َ دَ ] ( مص ) لمس کردن. بسودن. دست سودن بچیزی جهت ادراک آن. ( رشیدی در ذیل پَرماس ). دست برجائی سودن.( برهان در ذیل پرماس ) دست سودن. ( جهانگیری در ذیل پرماس ): قال ابوعبداﷲ... الروح جسم تلطف عن الحس و تکبر عن اللمس ؛ معنی آن در شرح تعرف چنین آمده است : روح جسمی است لطیف تر از آنکه او را حس اندریابد و بزرگتر از آنکه وی را هیچ چیز پرماسد. ( از فرهنگ جهانگیری ) : و دیگری را تمکین کند تا موضع دغدغه او بجنباند و بپرماسد تا از پرماسیدن لذّتی چندانکه کسی را گوش یا بینی بخارد باشد. ( ذخیره خوارزمشاهی ). آنکه او نبض خویش نشناسد نبض دیگر کسی چه پرماسد.سنائی. || علم و دانستن. ( برهان ذیل پرماس ). ادراک و تمیز کردن. ( رشیدی ذیل پرماس ). || خلاص و نجات. ( برهان و جهانگیری در ذیل پرماس ). || یازیدن یعنی دراز کردن. ( برهان ) ( جهانگیری ) : هرکجا گوهریست بشناسم دست سوی دگر نپرماسم.بوشکور.|| نموّ. بالیدن. ( برهان ). || پرداختن. ( برهان ) ( جهانگیری ).
فرهنگ معین
(پَ دَ ) (مص م . ) ۱ - دست مالیدن به چیزی . ۲ - یازیدن ، دراز کردن .
فرهنگ عمید
دست مالیدن به چیزی، سودن، بساویدن، ببسودن.
فرهنگ فارسی
برماسیدن، سودن، بساویدن، ببسودن، دست مالیدن، بچیزی، پرواسیدن، لمس، دستمالی شده ( مصدر )( پرماسید پرماسد خواهد پرماسید بپرماس پرماسنده پر ماسش پر ماسه ). ۱- دست مالیدن بچیزی برای درک آن دست سودن بسودن پساویدن مجیدن برمجیدن لمس کردن پرواسیدن برماسیدن . ۲- یازیدن دراز کردن دست .
ویکی واژه
دست مالیدن به چیزی. یازیدن، دراز کردن. تماس گرفتن.
