پژولیدن

لغت نامه دهخدا

پژولیدن. [ پ َ دَ ] ( مص ) پژمرده شدن. پژمرده کردن. || درهم شدن. درهم آمیختن. پریشان شدن. تداخل :
یکشب این دیوانه را مهمان آن زنجیر کن
ور پژولاند سر زلف تو را ژولیده گیر.مولوی ( از فرهنگ جهانگیری در لغت پژولش ).|| نرم شدن. ( مؤید الفضلاء از فرهنگ خطی ). || نصیحت کردن. ( برهان قاطع ). || جستجو و بازپرسی وتفحص کردن. ( برهان قاطع ) .

فرهنگ معین

(پِ دَ ) (مص ل . )نک پژولانیدن .

فرهنگ عمید

۱. پژمرده شدن.
۲. پریشان شدن، درهم شدن، آشفته شدن.

فرهنگ فارسی

پژمرده شدن، پریشان شدن، درهم شدن، افسردگی
( پژولید پژولد خواهد پژولید بپژول پژولنده پژولیده پژولش متعدی : پژولاندن پژولانیدن ) ۱- ( مصدر ) پژمرده شدن . ۲- پریشان گردیدن . ۳- در هم شدن. ۴- نرم گردیدن . ۵- ( مصدر ) پژمرده کردن. ۶- در هم آمیختن . ۷- تفحص کردن باز پرسیدن . ۸- نصیحت کردن .

ویکی واژه

نک پژولانیدن.