مژک داران

لغت نامه دهخدا

مژک داران. [ م ُ / م ِ ژَ ] ( اِ مرکب ) رده ای از جانوران تک سلولی که در آب زندگی میکنند و اطراف غشاء محافظ بدن آنها را مژکهای لرزان احاطه کرده است. حرکت این مژکها هم موجب تغییر مکان حیوان است و هم وسیله اخذ طعمه آنهاست. از این رده میتوان ورتیسل و پارامسی را نام برد. انفوزوارهای مژک دار . ( از دایرة المعارف کیه و لاروس بزرگ و جانورشناسی فاطمی ). رجوع به مژک و مژک دار شود.

فرهنگ فارسی

رده ای از جانوران تک سلولی

فرهنگستان زبان و ادب

{ciliophora} [زیست شناسی-میکرب شناسی] شاخه ای از تکیاخته ها که سطح آنها با مژک پوشیده شده است * مصوب فرهنگستان اول

دانشنامه عمومی

مُژَکداران ( Ciliates یا Ciliophora ) جاندارانی از یوکاریوت ها از فرمانرو حبابچه داران رنگی هستند ( که در گذشته در آغازیان طبقه بندی بندی می شد ) . مژکداران در همه آب های طبیعی همچون اقیانوس ها، دریاچه ها و تالاب ها یافت می شوند. مژک داران تک یاختگان بزرگی هستند که درازای آن ها گاه به ۲ میلیمتر می رسد. ساختار بدن آن ها جزء پیچیده ترین ها است. نام آن ها به خاطر وجود مُژک ها یعنی موی های ریز در آن ها است. مژک ها ساختاری همانند با تاژک ها دارند ولی از آن ها کوتاه تر هستند و در انبوه های پرشمارتر گرد می آیند.
مژکداران دارای نوار مژه ای در سطح سلولند. هسته آن ها دوریختی است، یعنی دارای دو نوع هسته هستند که یکی بزرگ هسته و دیگری ریزهسته نامیده می شود.
تولید مثل مژک داران عموماً از نوع غیر جنسی است، نوع جنسی بیشتر از نوع الحاقی است.
پارامسی از معروفترین مژک داران است. ورتیسلا یا مرتیسل از معمول ترین مژک داران ساقه دار است که در آب های شیرین به وفور یافت می شوند. بدنه یا زوئید جانور معمولاً زنگوله ای شکل است و در ساقه قابل انقباض آن یک رشته محوری اسپاسمونم متشکل از دسته ای میونم جای دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

مُژَک داران (Ciliophora)
مُژَک داران
شاخه ای از پیش زیان آبزی. اعضای آن میکروسکوپی و تک یاخته اند و در مرحله ای از چرخۀ زندگی شان مژک(اندام های موی مانند) دارند. مژک داران بزرگ ترین شاخۀ پیش زیان اند و حدود ۷,۲۰۰ گونۀ شناخته شده دارند. بیشتر مژک داران، برخلاف آمیب ها، موجوداتی نامتقارن اند و شکلشان معیّن است. نمونه های شناگر آزاد، مثل Paramecium، نمونه های ثابت مثل Vorticella، و برخی نمونه های دیگر کلنی دارند.