لغت نامه دهخدا بنگلک. [ ب ُ گ ُ / گ َ ل َ ] ( اِ مصغر ) مصغر بنگل است که میوه مغزدار باشد که آنرا خورند. ( برهان ). میوه ای است ریزه که مغزکی دارد و بوگلک و بن کوهی نیز گویند. ( رشیدی ). نام یک قسم میوه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بنگل شود.
