گستج. [ گ َ ت َ ] ( اِ ) نام نوعی از خط و آن بیست وهشت حرف است که عهود و مواثیق و اقطاعات را بدان می نوشتند. رجوع به سبک شناسی بهار ج 1 ص 77 شود : متولی آن خرابی بفرمود تا بشکنند،لوحی بیرون افتاد از مس زرد بر [ آن ] به خط گستج نبشته ، کسی را بر آن ترجمه واقف نبود. ( تاریخ طبرستان ابن اسفندیار ). و رجوع به گشته و گشتگ و کستج شود. گستج. [ گ ُ ت َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مهوید بخش حومه شهرستان فردوس واقع در 25هزارگزی شمال خاوری فردوس و 6 هزارگزی جنوب مالرو گناباد به فردوس. هوای آن معتدل و دارای 945 تن سکنه است. آب آنجا از قنات تأمین میشود. محصول آن غلات ، زعفران و ابریشم و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. مزارع کریم آباد، عباس آباد، شیرآباد، آهنگران ، عبدل آباد، علی آباد، نوش آباد، بگرج و گردآباد جزو این ده است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
فرهنگ فارسی
دهی در شهرستان فردوس
دانشنامه عمومی
روستای گستج، روستایی است که در دهستان باغستان از توابع بخش اسلامیه شهرستان فردوس واقع شده است. این روستا، بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵، ۲۱۷ نفر جمعیت داشته که نسبت به سرشماری ۱۰ سال قبل ( ۳۵۳ نفر در سال ۱۳۸۵ ) ، سالانه حدود ۴٫۷ درصد کاهش داشته است. گستج در فاصله ۲۶ کیلومتری شمال شرقی شهر فردوس قرار دارد و مردمش به گویش تونی صحبت می کنند. • کوشک حاجی آباد
