لغت نامه دهخدا ژاژدرای. [ دَ ] ( نف مرکب ) بیهوده گو. یاوه گوی. ژاژخای : کسی که گوید من چون توام بفضل و هنرسبک خرد بود و یاوه گوی و ژاژدرای.فرخی.
فرهنگ عمید هرزه درای، یاوه گو: کسی که گوید من چون تواَم به فضل و هنر / سبک خرد بُوَد و یافه گوی و ژاژدرای (فرخی: ۳۲۷ ).
