معنی پیخستن | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

پیخستن. [ پ َ / پ ِ خ ُ / خ ُ ت َ / ت ِ ] ( مص مرکب ) خستن با پای. به لگد کوفتن. لگدمال کردن. پایمال کردن. پی سپر کردن. پاسپر کردن. بپای خستن. کوفتن بپای و نرم کردن. پیخوستن :
کوفته را کوفتند و سوخته را سوخت
وین تن پیخسته را بقهر بپیخست.کسائی. || درمانده کردن. بتعب انداختن :
شادی و بقا بادت وزین بیش نگویم
کاین قافیه تنگ مرا نیک بپیخست.عسجدی.