پلغ پلغ

لغت نامه دهخدا

پلغپلغ. [ پ ُ ل ُ پ ُ ل ُ ] ( اِ صوت ) حکایت آواز جوشیدن مایعی زفت و غلیظ با تیرکها و جوشهای بزرگ.
- پلغپلغ زدن ؛ جوشیدن با جوشهای بزرگ و بیشتر در مایعی زفت چون آش و مانند آن.

فرهنگ عمید

صدای جوشیدن و غلغل زدن مایعی غلیظ مانند آش و آبگوشت در دیگ.

فرهنگ فارسی

( اسم ) آواز جوشیدن مایعات غلیظ .