لغت نامه دهخدا وسائد. [ وَ ءِ ] ( ع اِ ) وُسُد. وساید. ج ِ وِساد، به معنی بالین و نازبالش. ( منتهی الارب ). رجوع به وساد شود. || ج ِ وسادة. به معنی بالشها. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ).
