دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
سلق (۱ بار)کم (۲۲۹۱ بار)
«سَلَقُوکُم» از مادّه «سلق» (بر وزن خلق) در اصل، به معنای گشودن چیزی با خشم و عصبانیت است; خواه گشودن دست باشد، یا زبان. این تعبیر در مورد کسانی که با لحنی آمرانه و طلبکارانه فریاد می کشند و چیزی را می طلبند به کار می رود.
. در اقرب گفته: «سلقه بالکلام: آذاه» او را با سخن گفتن آزار کرد و آن تند گفتن است. در مجمع گوید: اصل آن به معنی ضرب است و به معنی صیحه زدن آید. در مجمع و نهایه نقل شده «لَیْسَ مِنّا مِنْ سَلَقَ اَمْ حَلَقَ» یعنی از ما نیست آنکه در مصیبت با با صدای بلند گریه کند و فریاد بکشد و موی خود را بتراشد. معنی آیه: چون ترس برود با زبانهای تیز شما را اذیّت میکنند و به خشونت سخن گویند و بر غنیمت حریص باشند. این کلمه یکبار در قرآن مجید آمده است.
