دوتهی

لغت نامه دهخدا

دوتهی. [ دُ ت َ ] ( ص نسبی ، اِ مرکب ) لباسهای آسترشده. ( ناظم الاطباء ). جامه دراز ابره و آستر که با هم دوزند و بر این قیاس یک لایی و دولایی بیاید. ( آنندراج ).
- دوتهی پوش ؛ که لباس دوتهی یعنی رویه و آستردار بپوشد :
آه سرد که ترا گرم گرفته ست که باز
دوتهی پوش به رنگ گل رعنا شده ای.سیدحسین خالص ( از آنندراج ).

فرهنگ معین

( ~. تَ ) (ص مر. ) لباس آستر شده .

فرهنگ فارسی

( صفت ) لباس آستر شده .

ویکی واژه

لباس آستر شده.