( بادآورده ) بادآورده. [ وَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آنچه بادبا خود آورد. آب آورده. بادآورد. خودرو : باغبان بیرون کن این گستاخ بادآورده را خوش نمی آید بگل این های های عندلیب.صائب ( از آنندراج ).|| مالی که بی تحمل رنجی بدست آید. - امثال : بادآورده را باد می برد : که بادآورده را بادش برد باز، نظیر: هر آنچه آسان یافتی آسان دهی. ( مولوی از امثال و حکم دهخدا ). بر باد رود هر آنچه از باد آید. رجوع به بادآورد شود.
فرهنگ معین
( باد آورده ) (وَ دِ ) (اِمر. ) چیزی که بدون رنج به دست آمده باشد.
فرهنگ عمید
( بادآورده ) آنچه باد آن را بیاورد، [مجاز] چیزی که مفت و بی زحمت به دست آید.
فرهنگ فارسی
( باد آورده ) ( اسم ) ۱ - آنچه را که باد حمل کرده اکثر باد آورد. ۲- چیزی که آسان بدست آمده باشد باد آورده را باد می برد .
