لغت نامه دهخدا التثام. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) دهان بند نهادن. ( منتهی الارب ). دهان بند کردن. ( مؤید الفضلاء ). دهان بند بربستن. ( تاج المصادر بیهقی ). لگام بربستن. || بوسه دادن بر چیزی. مأخوذ از لثم است که بمعنی بوسه دادنست. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).
