التثام

لغت نامه دهخدا

التثام. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) دهان بند نهادن. ( منتهی الارب ). دهان بند کردن. ( مؤید الفضلاء ). دهان بند بربستن. ( تاج المصادر بیهقی ). لگام بربستن. || بوسه دادن بر چیزی. مأخوذ از لثم است که بمعنی بوسه دادنست. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).

فرهنگ معین

(اِ تِ ) [ ع . ] (مص ل . ) دهان بند بستن ، لثام بستن .

فرهنگ عمید

۱. دهان بند بستن.
۲. بوسه دادن، بوسیدن.

ویکی واژه

دهان بند بستن، لثام بستن.