( آذربویه ) آذربویه. [ ذَ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) رجوع به آذربو شود.
فرهنگ فارسی
( آذربویه ) ( اسم ) گیاهی است جزو تیر. اسفناج و خود روست و برگهای ریز بهم فشرده دارد . ریش. آنرا گلیم شوی یا چوبک اشنان گویند عرطنیثا اشنان . بعضی از فرهنگها آنرا بمعنی قسمی از بخور مریم نوشته اند ولی باین معنی مصحف ( آذریون ) و ( اذریون ) و ( اذریونه ) است
فرهنگ اسم ها
اسم: آذربویه (دختر) (فارسی) معنی: بوته ای از تیره اسفناج با گلهای تکی زرد رنگ که در نواحی کویری و کناره های آبهای شور می روید
