لغت نامه دهخدا یتامی. [ ی َ ما ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ یتیم. ( اقرب الموارد ) ( دهار ) ( آنندراج ) ( ترجمان علامه جرجانی ). ایتام. یَتَمَة. مَیتَمَة. یتائم. ( از اقرب الموارد ). یتیمان : ولدان یتامی یکسر دست بی پدری بر سر. ( ترجمه تاریخ یمینی ). و رجوع به یتیم شود.
