گوشکی

لغت نامه دهخدا

گوشکی. [ ش َ ] ( ص نسبی ،ق مرکب ) منسوب به گوشک. در اصطلاح حرف در گوش گفتن واین اکثر محاوره توران است. ( چراغ هدایت ). رجوع به درگوشی و زیرگوشی و بیخ گوشی ذیل ترکیبات گوش شود.

فرهنگ فارسی

در گوشی ( سخن گفتن ) زیرگوشی .

دانشنامه عمومی

گوشکی (سیریک). گوشکی، روستایی در دهستان بیابان بخش مرکزی شهرستان سیریک در استان هرمزگان ایران است.
روستای گوشکی یکی از معروف ترین و زیبا ترین روستای شهرستان سیریک هست ادب فرهنگ و شعور مردمان این روستا در کل هرمزگان زبان زد و تک هست حتماً به این روستای زیبا و دیدنی با مردمانی با فرهنگ سفر کنید
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۲۴۲ نفر ( ۴۹ خانوار ) بوده است.