معنی گوتا پرکا

لغت نامه دهخدا

گوتاپرکا.[ پ ِ ] ( فرانسوی ، اِ ) جسمی است نظیر کائوچو که از گیاه های خانواده ساپوتاسه به دست می آورند. محلول کلرفرم دار یک در ده آن را به نام تروماتیسین در بیماریهای جلدی و برگهای گوتاپرکا را برای تهیه پانسمان به کار می برند. زخمها را در مقابل هجوم میکربهای خارجی مصون میدارد، بعلاوه مانع تبخیر مایع و آب بافتها میگردد و بدین طریق از خشک شدن پانسمانها جلوگیری میشود... ( درمانشناسی و فارماکودینامی ج 1 تألیف احمد عطایی ص 451 ). بیشتر صفات کائوچو را دارا می باشد و دارای فرمول n( H16 C10 ) و n ( H17 C10 ) میباشد، بنابراین از ترکیبات ایزومر کائوچوک خالص محسوب میگردد، یعنی در فرمولهای آمپیریک با کائوچو مشابه می باشد و در ساختمان ملکولی با آن اختلاف دارد. از این ماده در صنعت به عنوان ایزولاتور و عایق استفاده میشود و برای پوشش سیمهای برق و تهیه بارانی و همچنین لوازم جراحی به کار میرود. ( گیاه شناسی تشریح عمومی نباتات تألیف حبیب اﷲ ثابتی ص 183 ).

دانشنامه آزاد فارسی

گوتّا پِرْکا (gutta-percha)
شیرۀ چندین نوع درخت استوایی، از خانوادۀ ساپوتاسه، ازجمله Palaquium gutta، در کشور مالزی. در مجاورت هوا سخت می شود و ماده ای انعطاف پذیر تولید می کند که برای عایق کاری وسایل برقی، در دندان پزشکی، و برای تولید توپ گلف کاربرد دارد. امروزه مواد مصنوعی جانشین این مادۀ طبیعی شده اند.