دانشنامه اسلامی
دروس جدید را در تبریز خواند و در مدرسه طالبیه تبریز، مقدمات و ادبیات را گذراند و در سال 1320ش(سال گریختن رضاخان از ایران و تبعید او به موریس)، به قم آمد و سطوح عالی مکاسب و کفایه را از مرحوم محقق داماد یزدی آموخت و به درس خارج مرحوم آیت الله حجت کوه کمری که سمت کفالت ایشان را داشت، شرکت نمود و تا سال 1370ق، از فیض درس و محضر آن بزرگوار استفاده کرد و از ابحاث مرحوم آیت الله بروجردی هم بهره مند شد تا سالی که والد ماجدش به رحمت ایزدی پیوست و او جنازه اش را حمل به نجف نمود و مدت شش ماه در آن جا اقامت کرد و پس از آن به قم برگشت و بعد از فوت استادش، مرحوم آقای حجت، مهاجرت به عراق نمود و برای تکمیل مبانی علمی رحل اقامت افکند و از درس فقه و اصول مرحوم آیت الله حکیم و بالاخص آیت الله خویی، استفاده نمود.
ایشان، حدود سی سال در نجف اقامت کرد و به درس و بحث مشغول شد و در سال 1400ق به قم آمد و سال ها به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت.
وی مباحث اصولی مرحوم خویی را به نام«مبانی الاستنباط»، در چهار جلد تألیف کرد که دو جلد آن، مطبوع و دو جلد دیگر مخطوط می باشد.
ایشان، در سال 1384ش، برابر با 1426ق، دار فانی را وداع گفت.
