کاویزنه

لغت نامه دهخدا

کاویزنه. [ زَ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) از آهنگهای موسیقی. ( لغات دیوان منوچهری ، چ دبیرسیاقی ) :
نوبتی پالیزبان و نوبتی سرو سهی
نوبتی روشن چراغ و نوبتی کاویزنه.منوچهری.

فرهنگ معین

(زَ نَ ) (اِ. ) آهنگی است از موسیقی قدیم .

فرهنگ فارسی

( اسم ) آهنگی است از موسیقی قدیم : [ نوبتی پالیز بان و نوبتی سرو سهی نوبتی روشن چراغ و نوبتی کاویزنه ] . ( منوچهری )

ویکی واژه

آهنگی است از موسیقی قدیم.