چمچاره

لغت نامه دهخدا

چمچاره. [ چ ِ رَ / رِ ] ( اِ ) در تداول عامه تهرانیان ، دشنام و نفرین گونه ای است در جواب گوینده «آره »؛ چنانکه در مثل چون از کسی پرسند: «این کاسه را تو شکستی ؟» و گوید: «آره » بدینگونه پاسخ شنود. نفرینی در پاسخ آنکه به ستیزه گوید: «آره ». ( یادداشت مؤلف ).
- چمچاره کن ؛ که در تداول عامه پاسخ یکتن از زیر دستان است که چون گوید «چکار کنم ؟» گویند: «چمچاره کن ». ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ عمید

در پاسخ کسی به صورت پرخاش و دشنام گفته می شود: چه کار کنم؟ چمچاره کن!.

فرهنگ فارسی

( اسم ) دشنام و نفرین گونه ایست در پاسخ کسی که گوید آره .