چاشت خورانیدن

لغت نامه دهخدا

چاشت خورانیدن. [ خوَ / خ ُ دَ ] ( مص مرکب ) طعام دادن. غذای صبح یا ناهار کسی را خوراندن. صبحانه یا ناهار اطعام کردن. تَغدیَه ؛ چاشت خورانیدن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

طعام دادن . غذای صبح یا ناهار کسی را خوراندن . صبحانه یا ناهار اطعام کردن . تغذیه .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چوب فال چوب فال پی ام سی فال پی ام سی استخاره کن استخاره کن فال رابطه فال رابطه