پیکارکش

لغت نامه دهخدا

پیکارکش. [ پ َ / پ ِ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) پیکارکشنده. جدلی. که پیکار کشد. خصیم. ( مهذب الاسماء ).

فرهنگ عمید

پیکار کشنده، پایدار و بردبار در پیکار.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه پیکار کشد جدلی : خصیم پیکارکش .