پیروزگار

لغت نامه دهخدا

پیروزگار. ( ص مرکب ) عنایت کننده فتح و ظفر. پیروزگر.

فرهنگ عمید

۱. مظفر، فاتح.
۲. پیروزی دهنده.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم