ویر گرفتن. [ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) میل شدید یافتن. هوس مفرط پیدا کردن : فلانی به سیگار ویرش گرفته است ؛ خواستار اوست و بدان پرداخته است. رجوع به ویر ( اِ ) شود.
فرهنگ معین
(گِ رِ تَ ) (مص ل . ) (عا. ) هوس شدید به چیزی کردن .
فرهنگ فارسی
(مصدر ) میل شدید یافتن : (( فلانی بسیگار ویرش گرفته . ) ) یا ویر گرفتن کسی را . میل شدید کردن وی بامری : (( این پسر من ویرش گرفته است که از کار ساعت سر در بیاورد. ) )
