وارندیدن

لغت نامه دهخدا

وارندیدن. [ رَ دی دَ ] ( مص مرکب ) رندیدن. رنده کردن. رجوع به رندیدن و رنده کردن شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم