هلیسه. [ هََ س َ / س ِ ] ( اِ ) ستونی باشد که آنجا مردمان کشتی را به زور می آرند و بر آن ستون ریسمانی پیچند و مردمان به جانب خود میکشند تا به کناره برسد. ( غیاث ). || چوبکی باشد پهن که کشتی های کوچک را بدان رانند و ملاحان وقت راندن «هلیسه هلیسه » گویند. ( غیاث از مصطلحات ).
