دانشنامه اسلامی
گروه فقه سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و علوم اسلامی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، در تاریخ ۳۱ تیر ماه ۸۸، دومین نشست از سلسله نشست های « هرمنوتیک و اجتهاد در فقه سیاسی» با عنوان «اجتهاد و هرمنوتیک اسکینر» را برگزار کرد.
محتوا
در این جلسه که با حضور دانشوران و علاقه مندان برگزار شد، حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای دکتر بهروز لک باتوجه به فقه سیاسی، نسبت اجتهاد و هرمنوتیک اسکینر را بررسی کرد.به گفته وی درباره پیوند هرمنوتیک و اجتهاد تاکنون برخی کارها از جمله مبانی کلامی اجتهاد نوشته هادوی تهرانی انجام شده که به نوع نسبت اجتهاد و برخی از نحله های هرمنوتیک پرداخته اند، اما در این نوشته و دیگر آثاری که در این باره نوشته شده، به نسبت میان اجتهاد و هرمنوتیک اسکینر توجهی نشده است.
تقسیم بندی نحله ها
بهروز لک اشاره کرده که در نحله های هرمنوتیک، برخی «مؤلف محور» (شلایر ماخر) و برخی «متن محور» اند که متن بزرگ تر از مؤلف است و قابل خوانش های بسیار و برخی دیگر زمینه گرا یا «مفسر محور» که به موقعیت مندی (Situationality) فهم مفسر اشاره دارد و به نسبیت گرایی نزدیک است.این محقق در ادامه افزود: اما گروه های نئوکلاسیک مباحثی جدید را با رویکردهای مختلف طرح کرده اند و «هرمنوتیک کوینتن اسکینر» به منزله متفکری از دهه های پنجاه و شصت میلادی، ترکیبی از نحله های مؤلف محور، متن محور و مفسرمحور است.در هرمنوتیک «قصدمحور»، مؤلف هنوز زنده است و مفسر تلاش می کند تا دیدگاه او را کشف کند. در این نحله، مؤلف، ایده ای را ساخته و در آن تصرف می کند. لذا وی «ضد مبناگرایی» را قبول ندارد. با وجود این، در اندیشه فوکو، حقیقت مرده است و آنچه هست، برساخته واقعیت ها است.
دوره ها
...
