نفطویه

لغت نامه دهخدا

نفطویه. [ ن َ طَ وَی ْه ْ / ن ِ طَ وَی ْه ْ / ن َ ی َ / ی ِ ]( اِخ ) ابراهیم بن محمدبن عرفةبن سلیمان ازدی ، مکنی به ابوعبداﷲ و ابن عرفة و ملقب و مشهور به نفطویه ، از مشاهیر ادبا و شعرای قرن چهارم هجری قمری است. وی به سال 244 یا 250 هَ. ق. در واسط تولد یافت و در حوالی سنین 319 تا 324 هَ. ق. در بغداد درگذشت. وی قریب نیم قرن در بغداد به تدریس رشته های مختلف ادب اشتغال داشت و کتابهای فراوانی نیز تصنیف کرد که از آن جمله است : اعراب القرآن. الامثال. مثال القرآن. التاریخ. الرد علی من قال بحدوث القرآن. ریاض النعیم. الشهادات. غریب القرآن. القوافی. المصادر. المقنع. الملح. مناقب الامام الشافعی. الوزراء. از اشعار اوست :
کم قد خلوت بمن اهوی فیمنعی
منه الحیاء و خوف اﷲ و الحذر
اهوی الملاح و اهوی ان اجالسهم
ولیس لی فی حرام منهم وطر
کذلک الحب لااتیان معصیة
لاخیر فی لذة من بعدها سقر.( از ریحانة الادب ج 4 ص 233 ).رجوع به روضات الجنات ص 43 و ابن خلکان ج 1 ص 10 و معجم الادباء ج 1 ص 254 و تاریخ بغداد ج 6 ص 159 شود.
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال جذب فال جذب فال تک نیت فال تک نیت فال مارگاریتا فال مارگاریتا