لغت نامه دهخدا ناچرید. [ چ َ ] ( ن مف مرکب ) نچریده. ناچریده. چیزی نخورده. لب از غذا بسته. لب به آشامیدنی و خوردنی نزده : غریبان که بر شهر ما بگذریدچماننده پای و لبان ناچرید.فردوسی.
