نابسغده

لغت نامه دهخدا

نابسغده. [ ب ِ س َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) نابساخته. نابسیجیده. ناآماده. ناساخته. نامرتب. مشوش. آشفته :
نشاید درون نابسغده شدن
نباید که نتوانش باز آمدن.ابوشکور.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم