نابسغده

لغت نامه دهخدا

نابسغده. [ ب ِ س َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) نابساخته. نابسیجیده. ناآماده. ناساخته. نامرتب. مشوش. آشفته :
نشاید درون نابسغده شدن
نباید که نتوانش باز آمدن.ابوشکور.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال نخود فال نخود فال لنورماند فال لنورماند فال رابطه فال رابطه